Pravilnik je objavljen u Službenom glasniku Republike Srbije br. 50/2019 od 9. jula 2019. godine. U nastavku su izdvojene ključne novine koje uvodi Pravilnik.
Pravilnik je stupio na snagu 20. jula 2019. godine, a primenjivaće se za obračun poreza na dobit pravnih lica počev od 2019. godine.
Pravilnikom se bliže uređuje primena člana 22g Zakona o porezu na dobit pravnih lica („ZPDPL“)
Pravilnik precizira šta se smatra odnosno ne smatra troškovima istraživanja i razvoja. Naredni troškovi se naročito smatraju troškovima istraživanja i razvoja, koji su shodno tome pogodni za priznavanje u dvostruko uvećanom iznosu:
- zarada zaposlenih koji su angažovani na poslovima istraživanja i razvoja;
- materijala koji su u neposrednoj vezi sa istraživanjem i razvojem;
- prava na korišćenje nematerijalne imovine neposredno vezane za istraživanje i razvoj;
- nabavke i zakupa nekretnina, postrojenja, opreme, nematerijalne imovine koji se neposredno koriste za istraživanje i razvoj;
- stručna mišljenja i savetodavne usluge pribavljene za neposredne potrebe istraživanja i razvoja (osim usluga koje su pribavljene od povezanih lica);
- pozajmljivanja koji nastaju na osnovu novčanih sredstava pozajmljenih isključivo radi finansiranja poslova istraživanja i razvoja i sl.
Troškovi koji se ne mogu smatrati troškovima istraživanja i razvoja su troškovi:
- reklamiranja i promovisanja novog proizvoda ili usluge, koji nastaju kao rezultat ulaganja u istraživanje i razvoj;
- administrativni i drugi opšti režijski troškovi koji nisu u neposrednoj vezi sa ulaganjima u istraživanje i razvoj;
- troškovi obuke zaposlenih i tekućeg održavanja stalnih sredstava koja se koriste ili nastaju kao rezultat istraživanja i razvoja.
Troškovi istaživanja i razvoja se priznaju kao rashod u iznosima utvđenim u bilansu uspeha, u skladu sa propisima o računovodstvu, a potom se dodatno priznaju u poreskom bilansu perioda u kome su nastali.
Troškovi istraživanja i razvoja koji se odnose na nabavku, odnosno uzimanje u zakup nekretnina, postrojenja i opreme, koja se u skladu sa propisima o računovodstvu ne tretiraju kao rashod, već kao imovina (stalna sredstva), priznaju se kao rashod u poreskom bilansu perioda u kome su ta sredstva nabavljena, odnosno uzeta u zakup. Navedei troškovi priznaju se u iznosu nabavne cene ili ukupne naknade koja se plaća tokom perioda zakupa. Isti tretman važi i za naknadna ulaganja izvršena na sredstvima koja su nastala kao rezultat istraživanja i razvoja, koja se priznaju kao rashod u poreskom bilansu perioda u kojem su ulaganja završena. Pri tome, ovakav način priznavanja ne utiče na priznavanje amortizacije svih pomenutih sredstava, tj. njihovog obezvređenja.
Navedeni troškovi istraživanja i razvoja, koji se iskazuju kao imovina obveznika, priznaju se srazmerno procentu korišćenja nabavljenog/zakupljenog sredstva za svrhe istraživanja i razvoja. Ovaj procenat se utvrđuje u periodu u kome je sredstvo nabavljeno/uzeto u zakup i obveznik je dužan da ga primenjuje u roku od 10 poreskih perioda za nepokretnosti, odnosno 5 poreskih perioda za ostala osnovna sredstva. Ukoliko obveznik pre isteka ovog perioda umanji utvrđeni procenat za više od 20%, dužan je da izvrši korekciju poreske osnovice tog perioda na način definisan ovim Pravilnikom. U slučaju postojećih stalnih sredstava koja se neposredno koriste za aktivnosti istraživanja i razvoja, kao rashod se priznaje neotpisana poreska vrednost srazmerno procentu korišćenja, pri čemu ovo ne utiče na priznavanje amortizacije ovih sredstava.
Poreski obveznik koji ostvaruje pravo na priznavanje troškova istraživanja i razvoja dužan je da za svaki pojedinačni projekat uz poreski bilans podnese dokumentaciju propisanu Pravilnikom. Dokumentacija se podnosi u papirnoj formi.